„Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”.
„Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem” (J 14, 6) – te słowa
powiedział Jezus w Wieczerniku przed swoją męką.
Tylko Bóg jest Prawdą. Wszelka prawda,
do której dochodzi umysł ludzki, jest tylko cząstką tej Prawdy, jaka jest w
Bogu. Ósme przykazanie Dekalogu szczególnie wiąże się z prawdą, która
obowiązuje człowieka w obcowaniu z innymi ludźmi i w całym życiu społecznym.
Nie da się zachować ósmego przykazania, jeśli będzie brakować życzliwości i
wzajemnego zaufania. Każde używanie słów po to, aby wpływać na innych wprowadza
atmosferę kłamstwa. Istnieje potrzeba odkłamywania naszego życia w różnych
dziedzinach: w rodzinach, miejscach pracy, w środkach masowego przekazu,
kulturze, polityce i ekonomii. Człowiek ma prawo do prawdy.
„Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”
(J 8, 32). Tylko prawda czyni nas wolnymi, ale trzeba nam odnaleźć znaczenie
prawdy, która wyzwala.
Myślę, że to przykazanie jest
najczęściej przekraczane.
Odpowiedzialność za słowa, które
wypowiadamy: „W dzień sądu będą ludzie odpowiadać za każde próżne słowo, które
wypowiedzą kiedykolwiek, bo według słów twoich będziesz usprawiedliwiony i
według słów twoich będziesz potępiony” (Mt 12, 36-37).
Ilekroć słyszę te słowa z Ewangelii św. Mateusza, przerażają mnie
one. Myślę – ile niepotrzebnych słów wypowiadam każdego niemal dnia. Istnieje
taka zwyczajna potoczna mowa, mówi się prawdę, ale szkodzi się drugiemu
człowiekowi. Przykazanie jest precyzyjne, mówi o świadectwie przeciw bliźniemu.
Istnieją różne formy zniesławienia człowieka: obmowa, oszczerstwo – kiedy
mówimy o innych źle lub nieprawdę.
Osądzanie: „Nie sądźcie abyście nie byli
sądzeni” (Mt 7, 1).
Św. Paweł mówi: „... Niech każdy z was
mówi prawdę do bliźniego” (Ef 4, 25) – chodzi o sytuacje, w których słowo daje
złe świadectwo. Wykroczeniem jest też przemilczanie prawdy. Przeciwieństwem
prawdy jest kłamstwo, a ojcem kłamstwa szatan, który nieustannie oskarża nas
przed Bogiem. „... Oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co
dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym” (por. Ap 12, 10).
A Jezus mówi: „... Przyszedłem na świat, aby dać świadectwo
prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu” (J 18, 37).
Ważne jest, abyśmy byli powściągliwi w
słowach, wypowiadali się po przemyśleniu i mieli odwagę stawać w obronie
prawdy. Istota tego przykazania nakazuje poznawać prawdę, mówić prawdę
i żyć w prawdzie.
(autora - Lidia Ch.)
*********************************
Nenhum comentário:
Postar um comentário