Trzeba nam spojrzeć w głębię serca…
Serce bije swym rytmem. Serce jest centrum tego kim jesteśmy… wyraża
naszą miłość, jak również nienawiść, brak roztropności, zrozumienia, podejrzliwość,
fałsz, zakłamanie, cynizm…
Serce jest wykładnikiem naszego bycia człowiekiem, lub brakiem bycia nim
we właściwym znaczeniu.
Serce posiada swój język, który wyraża się w naszym spojrzeniu pełnym
dobroci, szlachetności i miłosierdzia, lub w spojrzeniu zazdrości, nienawiści,
poniżenia, niewdzięczności, pychy…
Serce mówi poprzez nasze dłonie spokojne, życzliwe, otwarte aby dawać się
w pomocy i solidarności drugiemu….dłonie złożone w kontemplacji, kiedy całe
serce jest skierowane, aby napełnić się Bogiem.
Serce przedstawia również dłonie nerwowe, niespokojne,
niezdyscyplinowane, które nie są dłońmi solidarności w dzieleniu się dobrem,
ale są to dłonie, które chcą zawładnąć, odrzucić, podzielić, wyśmiać i być
tylko dla siebie…
Patrz w serce drugiego człowieka i tak w spojrzeniu jak i w jego gestach
i mowie, zauważysz kim on jest naprawdę.
Gdy nie potrafi spojrzeć przez dłuższy czas w głębię drugiego człowieka i
ucieka nerwowo swym wzrokiem i gestami – uważaj w tym człowieku może być serce
bardzo chore…
Nie odrzucaj go, ale ukaż mu prawdziwy wymiar serca ludzkiego: dobroć,
miłosierdzie, wdzięczność, autentyczność….wrażliwość.
Pe. Jan Zasowski
********************************
Nenhum comentário:
Postar um comentário