Encontramos momentos na vida, que nos inspiram, para divulgarmos aquilo que a nossa própria alma sente. Com certeza, estes momentos nascem numa experiência interior, quer dizer, num profundo diálogo com Deus. Estes momentos nascem, quando mergulhamos dentro da nossa alma e nós nos perguntamos: de onde viemos, onde estamos e para onde caminhamos? E encontramos a resposta neste profundo diálogo com Deus - quando Ele se torna, para nossa existência, o Caminho, a Verdade e a Vida. Assim, compreendemos, que o Senhor nos convida a cumprir uma grande missão: que todos possamos nos chamar de irmãos e de seus filhos.

É preciso que exista mais amor e união entre nós, para que possamos ser a semelhança e a imagem de Jesus Cristo. Foi ELE que afirmou que veio para que todos tenham vida e a tenham em abundância.

Nestas reflexões, quero convosco mergulhar no fundo das nossas almas e procurar viver a vida conforme nos foi dada.

Pe. Jan Zasowski

domingo, 7 de julho de 2013

Tajemnica ludzkiego serca…


Trzeba nam spojrzeć w głębię serca…

Serce bije swym rytmem. Serce jest centrum tego kim jesteśmy… wyraża naszą miłość, jak również nienawiść, brak roztropności, zrozumienia, podejrzliwość, fałsz, zakłamanie, cynizm…


Serce jest wykładnikiem naszego bycia człowiekiem, lub brakiem bycia nim we właściwym znaczeniu.

Serce posiada swój język, który wyraża się w naszym spojrzeniu pełnym dobroci, szlachetności i miłosierdzia, lub w spojrzeniu zazdrości, nienawiści, poniżenia, niewdzięczności, pychy…

Serce mówi poprzez nasze dłonie spokojne, życzliwe, otwarte aby dawać się w pomocy i solidarności drugiemu….dłonie złożone w kontemplacji, kiedy całe serce jest skierowane, aby napełnić się Bogiem.

Serce przedstawia również dłonie nerwowe, niespokojne, niezdyscyplinowane, które nie są dłońmi solidarności w dzieleniu się dobrem, ale są to dłonie, które chcą zawładnąć, odrzucić, podzielić, wyśmiać i być tylko dla siebie…

Patrz w serce drugiego człowieka i tak w spojrzeniu jak i w jego gestach i mowie, zauważysz kim on jest naprawdę.
Gdy nie potrafi spojrzeć przez dłuższy czas w głębię drugiego człowieka i ucieka nerwowo swym wzrokiem i gestami – uważaj w tym człowieku może być serce bardzo chore…
Nie odrzucaj go, ale ukaż mu prawdziwy wymiar serca ludzkiego: dobroć, miłosierdzie, wdzięczność, autentyczność….wrażliwość.


Pe. Jan Zasowski

********************************

Nenhum comentário:

Postar um comentário