Serce...

Hałas, krzyk, płacz i zgiełk to obraz chaosu – bitwy, która nie prowadzi do zwycięstwa.

Serce przepełnione pychą – serce egoisty.

Serce, które nie przebacza – to serce niemiłosierne.

Serce, które zapomina dziękować – to serce niewdzięczne.

Serce nasze, jest obrazem uznawanych przez nas wartości.

Tylko serce, które kocha, ciągle przebacza i zapomina to co złe.

Serce, które kocha leczy nie tylko własne rany, ale i rany innych.

Tak, nam potrzebne jest SERCE w którym mieszka POKÓJ.

Wyrzućmy z nas niepotrzebne chwasty, kwasy, które jeszcze bardziej nas burzą, zniewalają i zniechęcają.

Serce, które kocha uczy jak być kochanym.

Tylko takie serce umie się prawdziwie wyciszyć i otworzyć na drugą osobę.

To SERCE pełne miłosierdzia, zrozumienia i przebaczenia.

To SERCE, które niczego nie oczekuje dla siebie. Jest połączone w myślach ze wszystkimi, nawet tymi, którzy ranią niewdzięcznością.

Pokój w sercu jest możliwy tylko wtedy,

gdy narodzi się w nim Miłość,

co złe zapomina

i pomaga dojrzewać.

Pe. Jan Zasowski

***********************************