To czas
bilansu z tego co czynimy i tego czego nie robimy, a czynić powinniśmy. To czas
naszego wzbogacania wewnętrznego. Nie ważny stan konta, ale istotne w jaki
sposób został on osiągnięty.
Ile czasu
poświęciliśmy na wzbogacanie i radość
drugich. Jak dużo uśmiechu rozdaliśmy, ile w nas było cierpliwości wobec
rożnych trudności?
Jakie
były nasze uczynki miłosierdzia, wobec głodnych, nagich, chorych,
niezrozumianych, pokrzywdzonych, zrozpaczonych?
Ile czasu
ofiarowaliśmy innym?
Ile minut
i godzin spędziliśmy na modlitwie?
Czy
wyeliminowaliśmy pychę i egoizm? Jak pracowaliśmy dla dobra wspólnego, jak
wsłuchiwaliśmy się w pouczenia drugich: rodziców, katechetów, księży, pedagogów
i tych wszystkich, którzy nas kształtowali?
Czas
płynie i nie wraca. Żaden dzień się nie powtórzy. Nie marnujmy więc go na nudę,
na niepotrzebne rozmowy, na próżne wyobrażenia, czy bezużyteczne zachcianki.
Kiedy
zabraknie powietrza naszym płucom i serce już przestanie bić, nie będziemy
mieli już na nic więcej czasu.
To będzie
czas rozrachunku, czy nasze serce kochało.
Przyjdzie
czas, kiedy każda minuta i godzina będzie rozpatrywana jak drogocenna perła
naszego życia. I już nie będzie możliwości stawiania pytań i szukania
usprawiedliwień.
Ten czas
przejdzie do wieczności.
Żyjąc
jeszcze w czasie warto go postrzegać jako największy dar od Boga. Żyjemy i mamy
czas, a co z nim zrobimy to już zależy od nas, od naszej woli i umiejętności
gospodarowania każdym dniem.
PANIE
pomóż nam swą łaską mądrze wypełnić dany nam czas.
Spraw,
abyśmy wypełniali go dobrem i realizowali Twój plan, jaki przygotowałeś dla
naszego życia. Byśmy kroczyli po drodze, na której Ty nas oczekujesz.
Pokaż nam
drogę, jak przeżyć świadomie i odpowiedzialnie ziemski czas.
Panie nie
pozwól nam zmarnować Twojego drogocennego daru.
Amen
Chwała
Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu!
Amen.
Pe. Jan Zasowski
**********************************************
Nenhum comentário:
Postar um comentário