Eucharystia

Umacniajmy nasze serca w Eucharystii

„Czyńcie to na moją pamiątkę„.

Nie może być większej miłości od tej, aby oddać własne życie, aby drudzy mieli życie”.

Bóg przychodzi na spotkanie ludzi i daje całego siebie, aby cała ludzkość mogła odnaleźć sens i cel życia.

I Bóg się ofiaruje – pozostawia  największy prezent, bowiem to jest prezent wieczny w tej małej hostii, która stała się chlebem życia – chlebem żywym – ponieważ życie Boga przychodzi na spotkanie życia człowieka i człowiek zostaje napełniony tym życiem. Sam Jezus jest w nim obecny!

Dlatego na ostatniej wieczerzy Jezus Chrystus przemieniając chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew – mówi:” Czyńcie to na moją pamiątkę”.

To nie jest jakiś kaprys. Jeżeli ktoś ofiaruje naprawdę prezent, daje go w całkowitej radości – wierząc, że ten prezent będzie służył dla naszego dobra.

Bóg ofiarował się w Hostii – dał nam największy prezent jaki mógł być ofiarowany w historii ludzkości. I ten prezent otrzymany bezpośrednio od Boga dał nam możliwość głębszego zrozumienia - czym jest naprawdę życie.

Dał nam zrozumienie kim jest dla nas – wspólnota – rodzina.

Dał nam zrozumienie i siłę, aby iść przez życie z odwagą z otwartością serca, mimo różnych trudności.

Dał nam zrozumienie, że nas umacnia we wszystkich sytuacjach życia.

Dał nam zrozumienie, że nas przemienia, uodparnia i wskazuje drogę, aby rozdawać i czynić dobro.

Dał nam zrozumienie, że nie istnieje większa miłość jak poświęcić  własne życie dla dobra drugich.

Dał nam zrozumienie, że mamy być braćmi i siostrami jedni dla drugich.

Jezus powiedział:” Czyńcie to na moją pamiątkę”.

Dlaczego taka prośba?

Jezus Chrystus sam ofiarował się za nas i dla nas.

Sam Jezus znając ludzkie – nasze potrzeby ofiarował się i wybierając codzienny pokarm którym jest chleb i wino przemienił chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew, abyśmy mogli być posileni pokarmem duchowym, którym teraz jest życie Jezusa Chrystusa, który przyszedł do nas, abyśmy mieli życie i to życie w pełni.( J. 10,10).

Dla apostołów na samym początku było trudno zrozumieć, że w tej małej hostii, w tym maleńkim chlebie można spotkać samego Boga.

A przecież taka jest prawda – jak to powiedział i potwierdził sam Jezus:” Ja jestem Chlebem Życia, który zstąpił z nieba, kto spożywać go będzie, kto będzie uczestniczył w tej uczcie eucharystycznej, żył będzie wiecznie”.

I nasze życie powinno być we wszystkim podobne – co ta  maleńka Hostia przedstawia.

Nasze życie powinno we wszystkim być podobne do życia Jezusa.

Kiedy przyjmujemy Świętą Komunię powinniśmy w codziennym życiu dać żywe świadectwo wiary w Eucharystię- w ten sposób, że powinniśmy iść tą samą drogą, którą przeszedł Jezus Chrystus – powinniśmy się poświęcić , w innych słowach dawać się dla dobra drugich, jak sam Chrystus się ofiarował.

Dlatego lekcja, którą otrzymujemy z Eucharystii jest największą, najlepszą ze wszystkich lekcji, które otrzymaliśmy w ciągu naszego życia. Na tej lekcji uczymy się kochać tak jak Jezus nas kocha.( J. 13,34 ).

Poprzez doświadczenie życiowe wiemy, że mamy wielkie pragnie kochać i być kochanymi.

Człowiek, co najbardziej potrzebuje – to przede wszystkim miłości.

Jeżeli istnieje prawdziwa miłość wszystko się zachowa, wszystko się buduje,

bez miłości człowiek, rodzina i świat się zniszczy. Gdy będzie  prawdziwa miłość – człowiek, rodzina, świat się zachowa – zbawi.

Świat bardziej potrzebuje dobrych ludzi, niż wielkich ludzi.

Dobroć wyraża miłość!

Kiedy zabraknie miłości, nawet to co jest piękne w tym świecie zaniknie, będzie zniszczone.

Kiedy zabraknie miłości cała inteligencja ludzka, nie będzie mieć żadnego znaczenia.

Kiedy zabraknie miłości, wszystkie bogactwa będą już niepotrzebne.

Kiedy zabraknie miłości nawet najbogatsze domy staną się puste,

ciemne i zimne.

Kiedy zabraknie miłości, rodzina będzie zniszczona i pełna frustracji.

Kiedy zabraknie miłości domy zakonne i kościoły, zamienią się w grupy polityczne, w restauracje i kluby rozrywek.

Kiedy zabraknie miłości, słowa przepowiadane będą pustym echem, ponieważ nikt w nie, nie  będzie wierzył.

Kiedy zabraknie miłości, świat znajdzie się nad wielką przepaścią i trudno będzie, aby odnaleźć jakiekolwiek wyjście.

Dlatego Miłość znaczy – chcieć dobrze i życzyć dobrze!

Jest ciągłym wysiłkiem aby czynić dobro, przejmować się drugim, być życzliwym dla drugiego, być szczerym dla drugiego, być wrażliwym na potrzeby drugiego i poświęcić się w imię drugiego.

Miłość – znaczy zrozumieć, współczuć i też przebaczyć.

Dlatego, kiedy zrozumiemy dobrze Eucharystię – to mamy świadomość, że Eucharystia nam wskazuje drogę do NIEBA.

Eucharystia buduje w nas osobowość dojrzałą, podobną do osobowości Chrystusa – dlatego , że Jezus Chrystus jest obecny w nas.

Eucharystia buduje w nas wrażliwość, abyśmy byli zainteresowani drugimi i ich cenili.

Eucharystia buduje w nas miłosierdzie i przebaczenie w relacji do nas samych i do drugich, których spotykamy na drodze życia.

Eucharystia buduje w nas wierność, przekonanie i prawdziwą miłość.

Eucharystia buduje w nas nowe życie zwrócone na czynienie dobra.

Eucharystia buduje w nas świadomość dzielenia się darami otrzymanymi od Boga, aby przez to wzbogacać innych.

Eucharystia buduje w nas szlachetność w postępowaniu, w autentycznym podejściu w spotkaniu z drugimi i w dojrzałości wiary.

Eucharystia buduje w nas most, który jednoczy i umożliwia drugim przyjść na spotkanie z nami.

Eucharystia buduje w nas prawdziwy sens życia. Eucharystia buduje w nas komunię uniwersalną  i między ludźmi i z całym światem. Eucharystia buduje w nas wiarę, która jest świadectwem życia.

Eucharystia przygotowuje nas do wiecznej uczty wszystkich sprawiedliwych w Domu Ojca.

Amen.

Pe. Jan Zasowski

**********************************************